Geen wetenschappelijke erkenning
Anke Velstra is een bevalling counselor en doula en heeft zich gespecialiseerd in bevallingsangst en trauma. Ze geeft aan dat je postnatale depletie vooral kan herkennen aan chronische oververmoeidheid en overgevoeligheid. Je kan daarbij ook last krijgen van depressie, een laag libido, concentratieproblemen, vergeetachtigheid en het missen van de band tussen moeder en kind. Deze symptomen verschillen per persoon.
Postnatale depletie staat niet gelijk aan vermoeid zijn wanneer je kind niet wil slapen, of wanneer deze blijft huilen. Postnatale depletie kan namelijk tot jaren na de geboorte aanhouden. Sommige mensen geven zelfs aan het idee te hebben zichzelf te zijn verloren in het ouderschap. Alsof er niets anders meer voor ze is.
Oscar Serrallach, een Australische arts, kwam met de term “postnatale depletie” in 2018. Hij gaf aan dat wel 50% van de zwangere mensen te maken krijgt met deze aandoening, maar de term wordt tot op heden nog niet wetenschappelijk erkend. Dit is volgens hem zeer problematisch, omdat veel mensen op deze manier het idee hebben dat de depletie onderdeel is van het ouderschap. Juist wanneer deze term erkent wordt, kunnen deze mensen betere zorg krijgen en krijgen zij minder vaak het label “postnatale depressie” of gewoonweg “vermoeidheid”.
35.000+ tevreden klanten
Weinig mogelijkheden tot herstel
Volgens Velstra speelt een traumatische bevalling een grote rol bij het ontwikkelen van postnatale depletie. Normaal gesproken komt je lichaam in een “fight or flight” modus terecht wanneer je je in een angstwekkende situatie bevindt. Omdat je niet weg kan rennen of kan vechten tegen een bevalling, schakelt je lichaam over naar een andere modus: freeze. De ouder lijkt van buiten mee te werken, maar van binnen ervaren ze ontzettend veel angst die zij niet kunnen uiten.
Je zintuigen blijven daarna constant op “aan” staan, waardoor je niet tot rust kan komen, zelfs niet wanneer je kind eindelijk slaapt. Zeker omdat een bevalling je in een erg kwetsbare positie plaats, blijven de angst en trauma hoger achter in de geest. Je voelt je dan als ouder erg schaamtevol. Je hebt het gevoel dankbaar te moeten zijn voor een gezond kind, terwijl je je mentaal erg rot voelt. Om deze reden zoeken veel ouders ook geen mentale hulp wanneer zij deze klachten ervaren.
Desirée Domacassé, voedingsdeskundige en postpartum therapeut, stelt het volgende. Na een bevalling heeft je lichaam veel hersteltijd nodig. Het heeft net een ontzettend zware verandering doorgemaakt, dus dat is ook helemaal niet gek. Toch pakken veel ouders het werk vrij snel weer op na de bevalling, waardoor je lichaam je reserves begint te gebruiken. De vitaminen en mineralen die je normaal gesproken voor jezelf zou gebruiken, worden juist opgemaakt door je kind, waardoor je achterblijft met een tekort aan voedingsstoffen wat bijdraagt aan een extra vermoeid gevoel.
Kan je postnatale depletie voorkomen?
Velstra geeft aan dat postnatale depletie nooit helemaal voorkomen kan worden. De bevalling kan altijd anders lopen, waardoor het toch een traumatische ervaring wordt. Wat je wel kan doen, is van te voren meer leren over het proces en de communicatie tijdens de bevalling. Zo voorkom je dat er dingen gebeuren waar je het niet mee eens bent.
Daarnaast helpt het als je je lichaam goed gezond houdt voor en tijdens de zwangerschap. Je lichaam heeft dan meer reserves, wat ervoor kan zorgen dat je je minder vermoeid voelt. Domacassé geeft aan dat het allerbelangrijkste is dat je je gevoelens serieus neemt en hulp zoekt wanneer je dat nodig hebt. Praat erover. Dat geeft je geest de kans om de trauma een plekje te geven.
Bronnen: nu.nl en stichtingbevallingstrauma.nl